"Zgodnie ze statystykami opracowanymi przez Fundację Pomocy Ofiarom Błędów Medycznych wynika, że każdego roku wzrasta o około 15 % w stosunku do roku poprzedniego liczba postępowań o uznanie błędów medycznych i przyznanie za nie odszkodowań. "
Ogólną liczbę roszczeń tj. spraw, które kończą się: pozwem wniesionym do sądu, złożeniem skargi do izby lekarskiej, wojewódzkiej komisji ds. zdarzeń medycznych lub zawiadomieniem do prokuratury, określa się obecnie – szacunkowo – na blisko 6 tysięcy spraw rocznie. Z punktu widzenia statystyki, jest zatem prawdopodobne, że spotka to co najmniej raz, każdego kto wykonuje zawód medyczny.
I. POJAWIENIE SIĘ INCYDENTU
Sprawy dotyczące błędów w sztuce rozpoczynają się najczęściej od zdarzenia niepożądanego dla pacjenta, co może wcale nie być wynikiem winy personelu medycznego. Każdy ma prawo i może zdecydować się na złożenie pozwu, skierować sprawę do organów ścigania lub do organów samorządu zawodowego. Nierzadko zdarza się, że lekarz zostaje pociągnięty do odpowiedzialności kilka lat po przeprowadzeniu leczenia, zwłaszcza jeśli problem nie pojawił się od razu.
II. WEZWANIE PRZEDSĄDOWE
Jeszcze przed złożeniem pozwu, zapewne otrzymasz informację o zamiarze wytoczenia przeciwko Tobie sprawy sądowej. Zwykle odbywa się to za pośrednictwem listu poleconego wysłanego przez samego pokrzywdzonego lub jego pełnomocnika. Wezwanie może nie zostać skierowane bezpośrednio do Ciebie, ale np. do placówki, w której nastąpił incydent. Przy czym, jeżeli już je otrzymasz lub dowiesz się, że wezwanie takie dotarło do placówki i dotyczy Twojej osoby lub Twojego działania, dobrze by było niezwłocznie skontaktować się z prawnikiem. W przyszłości prawnik będzie Twoim głównym przewodnikiem w tej sprawie i w nadchodzącym czasie może się okazać, że będziesz z nim dużo współpracować. Konieczne może się wówczas okazać także powiadomienie Twojego zleceniodawcy lub Twojego ubezpieczyciela, ale w tym zakresie powinieneś polegać na radzie prawnika.
III. ZBIERANIE DANYCH I OCENA RYZYKA
Na tym etapie zaczyna się także praca nad zabezpieczeniem dowodów, ustaleniem ewentualnej linii obrony przed roszczeniem oraz określeniem potencjalnych scenariuszy sprawy. Ale także przeanalizowanie postanowień Twoich umów i polisy ubezpieczeniowej oraz zastanowienia się nad jej ewentualnym wykorzystaniem.
IV. PODJĘCIE DECYZJI
Może to być stanowcza obrona Twoich racji i nieuznanie roszczeń, a może to być ścieżka szukania ugodowego zakończenia sprawy. Jeśli Twoja polisa ubezpieczeniowa jest wystarczająca by pokryć roszczenie możesz rozważyć także włączenie ubezpieczyciela w proces ugodowego rozwiązania sporu. Podjęta na tym etapie decyzja wyznaczy kierunek dalszych działań. Nie oznacza to, że zupełnie niemożliwa jest modyfikacja tego kierunku, ale należy też pamiętać, że konsekwencja w działaniu z pewnością będzie istotna.
V. ODPOWIEDŹ NA ROSZCZENIE
Jeśli wspólnie z prawnikiem postanowisz o zawarciu ugody, wówczas należy do niej umiejętnie przekonać także drugą stronę. Jeżeli Twój prawnik doradził nie uznawać roszczenia wówczas powinien on poinformować o tym – w Twoim imieniu – drugą stronę. Z naszych doświadczeń wynika, że jeśli w odpowiedzi uda się zręcznie wykazać oczywistą niezasadność roszczenia, sprawa może zakończyć się na tym etapie sprawy. W przypadkach, jeśli sam incydent nie jest jednoznaczny zbyt szczegółowa odpowiedź i odkrywanie wszystkich argumentów obrony przez roszczeniami może nie być najszczęśliwszym rozwiązaniem. W każdym razie, w przypadku, jeśli pacjent (lub w przypadku jego śmierci – rodzina) zdecyduje się skierować sprawę na drogę określonego postępowania, w tym postępowania sądowego wówczas sprawa będzie rozstrzygana przez sąd.
Roszczenia z tytułu nadużyć w sztuce zazwyczaj mogą być długotrwałe i stresujące, ale TY możesz zrobić kilka rzeczy, aby proces przebiegał tak sprawnie, jak to możliwe i pomógł uzyskać korzystniejszy wynik.
Konto: 30 1600 1404 1843 4058 0000 0001
Biuro Poznań
ul. Libelta 29A/4
61-707 Poznań
E-mail: kancelaria@answer.com.pl
